Gedicht (1/4)

VIS ™ -markt

I

Alsof het er genoeg van heeft
zo droomt het water soms zichzelf,
als storm in een glas, of maanziek
en met vlinders in de buik, van de aarde weg
om tegen de hemel aan te schurken
en tot wolken te verstijven. Getijden
in de breedte en de hoogte…

De wolken vormen een reuzenscherm,
maken de aarde tot gigantische drive-in,
genereren non-stop nieuwe beelden
waarvan poëzie slechts kan dromen

In de luchtspiegeling ziet men vaak
de meest aardse dingen: op heldere dagen
soms Bolivië. Schreeuwende indianen
zijn dan in de wolken. Hun drinkwater is geprivatiseerd.
Zij dorsten naar…betaalbaar water.

Gelukkig koelt dit soort beelden nog voor ze kristalliseren,
en zonder de boel op een lading hagel te trakteren, af,
en op het hoogtepunt van het negatieve kookpunt
keert het water terug naar d’aarde (Of vliegt verder door naar Mars).

Didi de Paris