Oproep

Vooreerst voor hen die al bijdragen leverden: erg bedankt!

Zomaar, out of the blue een ‘open’ blog maken van enige kwaliteit uitsluitend voor het Nederlandstalige terrarium is met de huidige stand van zaken haast onbegonnen werk, vandaar dat wij kozen voor een zo breed mogelijke basis , dus inclusief de (weinige) internationale contactjes die wij kunnen uit de kast toveren.

Zelfs dan zullen wij zeker in de beginfaze regelmatig zonder posts vallen.

Daarbij willen we ook tijdens deze aanzwengelperiode niet uitsluitend eigen werk op het ding spuien, dit is tenslotte niet bedoeld als visitekaartje voor Didi of mij maar een poging tot een groei, een wildgroei liefst, een oncontroleerbare uitwas binnen een op maximale exploitatie gericht medium.

We willen ook niet het zoveelste groepje of ‘cel’ worden, laat staan combattanten voor of van wat dan ook, wij respecteren ieders recht om op te komen voor een nobel streven, maar wie zijn wij om daarin normatief te werk te gaan?

Neen: POETRY KESSEL-LO POEZIE is enkel bedoeld als gratis, gezagsloos en autopoëtisch verderwoekerend publicatiekanaal voor auteurs. Het is geen groepje maar een algoritme, een gestructureerde werkmethode. Voor auteurs. Welk soort auteur? Elk soort auteur.

Wat bedoelen we dan met auteur? Met een auteur bedoelen we iemand die een creatieve activiteit consequent verderzet voor zover dat kan. Dat kan soms schrikbarend mooi worden of onrustwekkend interessant. Maar het is dit menselijk insisteren op de waarde van het gemaakte door en alleen door het maken zelf dat overal en altijd centraal dient te staan.

• Niet het einde maar de gang.
  
• Niet het product maar de activiteit.
• Niet de roem maar het glorieuze van de onderneming.
  

Het klinkt zo evident, en drammerig, maar we worden langs alle kanten onder druk gezet om deze koe van een waarheid te slachten in dienst van het Hogere Belang.

En het Hogere Belang is altijd één van de talloze gedaanten, niet van de duivel, maar van onze eigen exploitatiemaatschappij, gewapend met de tonnen slijm van haar encapsulatie methods. De op planetaire ondergang belustte Molog die wij allen mede in stand houden.

Wij geloven daarbij niet in een alle individualiteit overstijgende collaboratieformule, wij vrezen dat er dan altijd wel eerder vóór iemand dan mét iemand word gewerkt. Dat neemt niet weg dat verschillende perspectieven noodzakelijk zijn, dat er dient gestreefd te worden naar een zo groot mogelijke diversiteit in de eigenwijsheid. Wij streven dan ook een monadisch ingerichte pluriformiteit na, een Leibniziaans hybried soepken, waar, au fond, iedereen zijn plan trekt en alleen werkt of tijdige allianties aangaat met andere soepballekens of tapioca.

Deze monadische cultuur in de biologische betekenis, rekent dan ook op voortdurende wijze op uw bereidwillige medewerking, het brak water uit uw pottekens. Gelieve u niet te storen aan desgevallend ‘redactioneel ‘ gezeur, wij beseffen dat de formule die wij hier uitproberen nieuw is en niet zonder enige reserve zal worden bejegend. We kozen daarom om het publiek een beetje tegemoetkomend met vetrouwde taal aan te spreken, die grapjes zijn ondertussen allicht al uitgewerkt, tijd weer voor wat nieuws. Wij gaan ons ook niet vastpinnen op 1 retoriek, we hebben een schier eindeloos rijtje van die spreektranten klaarstaan. We zijn immers auteur, remember?

Welk nieuws zoal, dus? Uw nieuws bijvoorbeeld, uw aankondigingen, de verslagen van uw activiteiten, uw dagdromerijen en wilde plannen, uw goesting om iets anders te maken.

Of gewoon wat er in uw creatieve kookpot momenteel te pruttelen staat. De ervaring heeft mij alleszins al geleerd, en mijn confrater Didi zal dat graag beamen, dat een voortgezette aanwezigheid in de semi-openbaarheid van het internet erg stimulerend kan zijn voor creatieve activiteiten die anders dreigen vast te lopen in de onontkoombaarheid van de gewenning. Of in de voortschrijdende normering van de commerciële druk, de sloppenwijk waarin elke creatieve arbeid blijkbaar gedoemd is om te eindigen.

Los van deze naar ik maar al te graag toegeef eigenzinnige kijk op de gang van zaken & 100% objectief is het gewoon goeie promotie voor welke creatieve output ook.

Daarom nog ’s deze oproep - ik ga dus vanaf nu echt beginnen zeuren, want hoewel het spontaan gegroeid is, en ondanks de al even spontane grapjes, méén ik het met dit ding – om zelf uw bijdragen van welk soort code ook te sturen naar vilt[punt]kessello[apestaart]blogger[punt]com met een forward naar dv@vilt.net.

Als de titel of de reeds aanwezige code u niet aanstaan, begin dan ajb zelf een soortgelijk ding en noem het dan patattanveld of whatever.

Daar gaat het niet om. Het gaat ook niet om het afstaan van uw (auteurs)rechten, die zijn daarmee alleen maar gebaat, het gaat om het mededelen van uw plichten, en dat zijn de plichten van iedereen.
Wij dienen geen ereschavotjes op te richten, we hebben een stroom aan te drijven, de grote inverse van de alomaanwezige zuignappen van de exploitatie totterdood.

Deze inverse, het verzet dat vereist is,- zo je het dat for old times sake zo al dient te noemen - is evenwel een hoofdloos verzet, een gedachtenloos zich inzetten in het bewandelen van de weg omdat het intuitief nu eenmaal de enige juiste weg kan zijn, de enige waar wij ons goed in voelen. Net zoals wij nu gedwongen worden om nolens volens mee te draaien in een alsmaar sneller naar de finale afgrond razende consumptiemekaniek, net zo eenvoudig en onontkoombaar kunnen die automatismen gedwongen worden om de positieve richting op te draaien. Het gaat hier maar om een relatief kleine klik, maar de energie die ervoor nodig is kan aardig oplopen.

Probeer aub alvast het kopiëren en plakken al 's uit. Ik weet gewoon dat u het kúnt.
Geef dan aub op die wijze dit berichtje door aan uw allicht even druk bezig zijnde collega’s.

Ja, ik weet dat u geen tijd hebt, & uw collega's evenmin, ik heb dat ook nooit.

Vrienden, wij hebben niks of niemandal nodig, het hele zootje ligt zomaar voor het grijpen, er valt niks te bestrijden, het veld ligt al een hele poos knal open. We moeten alleen maar een beetje gerichter doen, het enige wellicht waar we goed in zijn: creëren.

En blijven insisteren op de intrinsieke waarde van de activiteit.

groetjes,

- dirk