Gedicht

het lijkt

in een bedrieglijk rechte lijn onder het kriskras van licht
en stad loopt in aardse warmte
de tweetonige metro koud en staccato op stroom
gelede staalkadavers van plaats
en tijd rollend materieel in imaginaire decors voor vertrek
en aankomst bruuskeren ze de donkere traagheid in lichaam
en geest halen ze aanvullende
eenheden uit elkaar belijnen velden van begrippen
tot breuken en polen van afstoting verdoezelen
dwang onder een rustige
haast van monotoon bijna kijken bijna praten bijna
slapen des cadavres
exquis

herlinda vekemans