Advent

Advent


broden van sneeuw
tonen hun kersen
maria lichtekooi
maria lichtmatroos

in veel te veel sterren staan de standen
dan dat men ze tellen kan
de zee burpt alles netjes terug
maar ook alles op d’r tijd

met een willekeurige wortel
begint men hier niet veel
of althans

als zij ten hemel schaart
moet de hum van de hom begrijpen
dat dit routine is en geen ironie

niets dan het kieren van de kuit





En ach ook jezus


wist van het roet en de hand
was even flauw als wel bepeperd
stand-in voor de woorddanser
die niets wist van het vuur

hij wel. de kruisjes in zijn agenda
bewijzen haarscherp dat hij wist
en wiste en piste
in de schoot van veronica

en zelfs de zemel van zijn filistijnse broer
voorzag zo’n man. zo’n man
was het wel. ook hij smeekt nog immer mekkaans
hoog van zijn toren

in de mediene





Dus sluiert


dus sluiert magda zich zwart
en wil niet ontdekt
zij derft daarmee elk copyright
en wat ze krijgt stort ze terug

in de spoelbak van het verderf
de latrine van haar hoogsteigen
volgescheten lazaruslawine
om mosterdloos tevree te sterven

voor god en abraham
maar niet voordat
ze haar mond schoonveegt
zo is ze dan ook weer wel




Steevast


en hier het honk voor halogene bejaarden
men rept staat steen staar stil
en open die deur tot iedereen
in melkwit duister voorgoed mag verdwijnen

er is een kast voor de nacht
er is een schacht voor uw klacht
voor de diehard een daad op maat
en een matrone die slaat als het baat

wie niet in vrede is snoeren we gek
aan uw trog uw behangstrook uw hek
ook in een stad wordt vervelend gestorven
wij begeleiden u naar een stillere plek




Dat moet dan maar


want de rulle zegswijs is waar
wie vreest is er geweest
wie leest leeft leeg en feest
maar wie o wee slechts drinkt

wordt zonder pardon versteld
laat staan de haftige wambuis
die als een klok te sterven staat
in het naakte openbaar

weggeschreven wordt hij
naar oorden als tilburg of tiel
en denk niet
dat het daar vrolijk sterven is